Otterhound

Geschiedenis

De Otterhound is een oud Engels jachthonden-ras, een lopende hond, een meute hond. EEN BRAK. Zoals zijn naam al aangeeft een jachthond voor de otterjacht. Zover de geschriften aangeven jaagde koning John I al met een meute van deze hounds en ook Henry II en Elizabeth I hielden grote meutes Otterhounds. Destijds vormde de otter een bedreiging voor het dagelijks brood van hen die van de visvangst moesten leven, alsmede een belemmering voor de groei van de welvaart der grootgrondbezitters. De Otterhound diende de otterstand op peil te houden.

Ten gevolge van industrialisatie, milieubederf, en stroperij liep de otterstand in onze eeuw dramatisch terug waardoor tenslotte in 1976 ook de reguliere jacht op de otter, terecht, verboden werd. Daarmee werd echter ook de Otterhound met uitsterven bedreigd. Zij werden immers uitsluitend als werkhonden gehouden. Veel meutes zijn dan ook ontbonden. De Master van de Kendall and District meute besloot echter een poging te doen dit unieke ras voor de toekomst te behouden. In 1976 werden enkele hounds bij particulieren geplaatst. In 1978 kwamen er hounds op de Crufts en richtte men de Engelse "Otterhound-Club" op. In Amerika bezocht men al shows met uit Engelse importen geboren Otterhounds en daar ontstond de "Masters of the Otterhound Association".

Otterhounds in Nederland

Omstreeks 1980 lukte het Ria en Tiny van den Broek, Nederlandse fokkers, het vertrouwen te winnen van de Engelse Masters. Hij kreeg toestemming om 3 hounds te importeren om vanuit Nederland te helpen bij de opbouw van het ras. De populatie in Nederland anno 1999 bedroeg zo'n 60 hounds. Er zijn hier nog ongeveer 40 Otterhounds, waarvan een groot aantal bij de fokker. Het ras staat in Engeland op de lijst van met uitsterven bedreigde rassen helaas. De cijfers hier in Nederland bevestigen dat ook. Maar men doet er zowel in Nederland als in Engeland alles aan, door middel van zorgvuldig fokbeleid, om het ras in zijn oorspronkelijke vorm te behouden.

Het Karakter

Een vriendelijk, vrolijk, speels karakter. Hecht zich sterk aan "zijn" mensen, rustig in huis. Mag nooit getrimd worden, zelden gekamd. Vaak onstuimig, heeft ruimte nodig, ook in huis. Deze "liefste hond van de wereld" is een Brak, een lopende hond. Heeft veel beweging nodig om nog ietwat aan zijn jachtpassie tegemoet te komen. Hij heeft de juiste opvoeding voor een Brak nodig. Wie absolute en onvoorwaardelijke gehoorzaamheid eist moet bedenken dat hij als baasje                                                               een straf is voor deze hond!

Algemeen beeld

Grote, vierkant gebouwde hond met een verleidelijke, majestueuze kop. Een soepele, sloffende gang. In zijn voorvaderen vinden we Bloodhound, Vendeen, Nivernais en Harrier. De Otterhound gaf op zijn beurt weer nieuw bloed aan de Airedale en de Chesapeak.

Hoofd en schedel

Licht gewelfd, niet grof of overdreven, loopt van duidelijke stop langzaam naar achterhoofdknobbel. Imposant, eerder smal dan breed, geen frons of rimpel. Voorsnuit diep en sterk. Hoofd mag zachter behaard zijn. Ogen zijn intelligent en goeiig, matig diep liggend, kleur in overeenstemming met de vacht. Oren zijn lang, tot aan de neuspunt reikend, karakteristiek geplooid.

Lichaam en vacht

Diepe borst, ovale ribbenkast, goed gebogen. Rechte ruglijn, brede rug, lendenen kort en sterk. Schouders en ellebogen goed gehoekt. Haar 4 tot 8 cm, hard, waterbestendig, onder en bovenvacht, licht olie-achtig. Alle erkende brakken-kleuren.

Hoogte en gewicht

Reu: 67 cm en 50 kg
Teef: 63 cm en 35 kg

Voeten

Groot, rond, dikke voetzolen, rudimentaire zwemvliezen.

Kleur

Alle erkende brakken-kleuren. Niet toegestaan: lever en wit, wit met duidelijk gescheiden zwarte en tan-kleurige vlekken.